Kolejna witryna oparta na WordPressie
Komplementariusz spółki ASI Globalna Multistrategia RSI AIFM („ASI”) w dniu 1 lipca 2021 roku podjął uchwałę dotyczącą rozpoczęcia pobierania opłaty za zarządzanie funduszem ASI Globalna Multistrategia RSI AIFM.
Opłata za zarządzanie ASI, zarządzanym przez Komplementariusza, zostaje obniżona z poziomu 0,08% miesięcznie do poziomu 0,00% do dnia 31 grudnia 2021 roku.
Prezentujemy wyniki i aktywa zarządzanego przez RSI AIFM alternatywnego funduszu inwestycyjnego Multistrategia w 2Q 2021 roku.
Prezentujemy wyniki i aktywa zarządzanego przez Rock Solid Investments alternatywnego funduszu inwestycyjnego Multistrategia w 2Q 2021 roku.
Po dłuższej przerwie wracamy z kolejnym artykułem. Ze względu na działalność naszej spółki zależnej RSI AIFM świadczącej usługi zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, chcemy przybliżać czytelnikom naszą filozofię inwestycyjną.
Jednym z istotnych elementów portfeli alternatywnych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez RSI AIFM są tzw. alternatywne pomysły inwestycyjne. Dziś pokażemy jak krok po kroku taki pomysł powstaje, przybliżając jednocześnie naszym czytelnikom czym owe pomysły tak naprawdę są.
Zaczynamy.
Wykres 1 – Kurs walutowy HKD/USD (1974 – 2021)
Źródło: koyfin.com
Mając na uwadze powyższe czynniki wybór ostatecznie padł na akcje H, które postanowiliśmy „zderzyć” z indeksem wschodzących rynków akcji MSCI Emerging Markets.
Wykres 2 – Zachowanie wybranych funduszy ETF zapewniających ekspozycję na akcje A (czerwona linia), akcje H (niebieska linia) i MSCI EM (fioletowa linia) (2011 – 2021)
Źródło: koyfin.com
Naszym czytelnikom możemy zdradzić, że MSCI EM nie był naszym pierwszym wyborem. Tym był indeks MSCI Emerging Asia (MSCI EM Asia), a więc indeks zapewniający ekspozycję na azjatyckie rynki wschodzące. O odrzuceniu tej koncepcji zadecydowały koszty uzyskania ekspozycji za pomocą tego indeksu. Aby sprzedać indeks, którego nie posiada się w swoim portfelu należy pożyczyć od innego inwestora fundusz ETF, który odzwierciedla zachowanie tego indeksu. Mechanizm takiej transakcji jest następujący – pożyczamy ETFa, sprzedajemy go, jeżeli nasz pomysł się realizuje, a więc chiński rynek akcji H zachowuje się lepiej niż indeks, którego zachowanie naśladuje ETF, który pożyczyliśmy, po osiągnięciu satysfakcjonującej stopy zwrotu z takiego pomysłu sprzedajemy ETFa z ekspozycją na akcje chińskie H, odkupujemy ETFa z ekspozycją na MSCI EM / MSCI EM Asia) i zarabiamy na różnicy. Dobrze ten mechanizm, w pewnym uproszczeniu pomijającym koszty takiej transakcji (o których napiszemy poniżej) pokazuje poniższa tabela.
Tabela 1 – Mechanizm działania alternatywnego pomysłu inwestycyjnego
Źródło: Opracowanie własne
Pomimo tego, że wartość obu indeksów wzrosła, to nasz zarobek wynikał z większego wzrostu wartości HSCEI względem MSCI EM. W inwestowaniu nie ma jednak nic za darmo i pożyczenie ETFa, którego chcemy sprzedać wiąże się z dodatkowym kosztem, który stanowi wynagrodzenie pożyczkodawcy. Koszt pożyczenia ETFa śledzącego zachowanie indeksu MSCI EM wynosił 0,36% w skali roku, podczas gdy koszt pożyczenia ETFa z ekspozycją na indeks MSCI EM Asia to 1,03% w skali roku, a więc blisko trzykrotnie więcej. Zachowanie obu indeksów jest z kolei bardzo zbliżone, więc wybór tańszego rozwiązania był dla nas dosyć oczywisty.
Wykres 3 – Zachowanie ETFów naśladujących indeksy MSCI EM Asia (pomarańczowa linia) i MSCI EM (niebieska linia)
Źródło: koyfin.com
Radosław Piotrowski
Doradca Inwestycyjny
Niniejszy materiał odzwierciedla opinie i wiedzę jego autorów na dzień jego sporządzenia oraz został wydany jedynie w celach informacyjnych i nie jest ofertą ani zachętą do dokonywania transakcji kupna lub sprzedaży papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych. Komentarz nie stanowi rekomendacji inwestycyjnej, analizy inwestycyjnej, analizy finansowej ani innej rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
Czym jest Alternatywna Spółka Inwestycyjna?
Alternatywna Spółka Inwestycyjna (ASI) jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym prowadzonym w formie spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej. ASI – Alternatywna Spółka Inwestycyjna nie jest nową konstrukcją. Istnieje od 5 lat. Do tej pory była wykorzystywana głównie na rynku private equity czyli do inwestowania w spółki niepubliczne.
Przedmiotem działalności ASI jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w ich interesie, zgodnie z ustaloną polityką inwestycyjną.
W przypadku RSI AIFM konstrukcja jaką stosujemy to tzw. zewnętrznie zarządzane ASI, przy czym istnieją również wewnętrznie zarządzane ASI. W konstrukcji „zewnętrznie zarządzane ASI” podmiot zarządzający jako komplementariusz zarządza funduszem, a inwestor lub inwestorzy są akcjonariuszami ASI (bo forma prawna takiego ASI / funduszu to spółka komandytowo-akcyjna). RSI AIFM przyjęło tą formułę do inwestowania na rynku funduszy typu ETF.
ASI jest przystępną formą zbiorowego inwestowania. Przeznaczona jest głównie dla inwestorów profesjonalnych chociaż pod pewnymi warunkami dopuszczalny jest udział inwestorów detalicznych.
Dla zewnętrznie zarządzanego ASI podmiotem zarządzającym, komplementariuszem jest spółka z o.o. lub spółka akcyjna wpisana do rejestru zarządzających alternatywnymi spółkami inwestycyjnymi (ASI) prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego.
ASI są nadzorowane przez KNF co zapewnia wysoki poziom wiarygodności, pomimo, że ten poziom nadzoru nie jest aż tak wysoki w przypadku funduszy inwestycyjnych typu FIO czy FIZ.
ASI jest nadzorowana przez KNF i świadczy usługi na podstawie przepisów:
Jakie rozwiązanie inwestycyjne oferuje ASI?
Środki inwestorów zgromadzone w ASI mogą być inwestowane zgodnie z zapisami polityki inwestycyjnej danego ASI, którego treść musi być zaakceptowana przez regulatora.
W przypadku naszego podejścia są to inwestycje na globalnym rynku kapitałowym w bardzo płynne i transparentne instrumenty finansowe.
Inwestujemy głównie w fundusze ETF sprawdzonych emitentów, a inwestycje uzupełniamy kontraktami terminowymi futures.
Inwestycje cechują się dużą płynnością, co w połączeniu z konstrukcją ASI powoduje, że całość inwestycji można spieniężyć w ciągu 1-2 dni.
Ryzyko walutowe portfela funduszu jest w pełni zabezpieczone do waluty bazowej (PLN, EUR lub USD).
Zainwestowane środki ulokowane są na rynkach finansowych poza Polską, przede wszystkim w USA i Europie Zachodniej.
Niezainwestowane środki ulokowane są w zależności od waluty funduszu:
PLN – JP Morgan AG we Frankfurcie
USD – JP Morgan Chase Bank w Nowym Jorku
EUR – JP Morgan AG we Frankfurcie
Zalety ASI
ASI niesie wiele korzyści podatkowych
Wady ASI
Jak otworzyć ASI?
Jeżeli tworzymy ASI od podstaw, wiąże się to z wizytą u notariusza i zawiązania tego podmiotu w formie spółki komandytowo-akcyjnej. Jest to poprzedzone uzgodnieniem treści polityki, strategii i statutu spółki. Z perspektywy inwestora jest to jedyny wymóg na poziomie tworzenia i przystępowania do ASI. Należy także wpłacić środki, kiedy spółka zostanie zarejestrowana w KNF i KRS, wtedy zaczynamy zarządzać zgodnie z polityką inwestycyjną.
Jeżeli Klient chce przystąpić do istniejącego ASI i deklaruje bycie tzw. inwestorem profesjonalnym, musi przejść weryfikację czy faktycznie nim jest, na podstawie testu.
Następnie ma miejsce emisja akcji. Dotychczasowi inwestorzy muszą podjąć decyzję o emisji, i składana jest Klientowi oferta nabycia tych akcji. Klient przyjmuje ofertę, podpisuje umowę objęcia akcji, obejmuje akcje, wpłaca środki i zostaje zarejestrowany w rejestrze akcjonariuszy.
Jeżeli Klient jest inwestorem detalicznym, wtedy cały proces odbywa się w formie emisji publicznej.
Jak wygląda strategia inwestycyjna ASI?
Jest to inwestowanie aktywne, poprzez wehikuły pasywne czyli ETFy. Wszystko zależy od strategii. Może to być strategia konserwatywna, agresywna, umiarkowana czy strategia absolutnej stopy zwrotu.
W przypadku funduszu, który już istnieje i docelowo będzie dostępny dla szerszej grupy inwestorów, a więc ASI Multistrategia jest to strategia absolutnej stopy zwrotu. Nie jest to po zawirowaniach ostatnich lat na rodzimym rynku popularna strategia, ale my chcemy ją odczarować, zarządzając nią po prostu zgodnie z zasadami dla tego typu strategii.
Ile trzeba mieć środków aby zacząć współpracę w formule ASI?
Usługa ma dwie odnogi. Jedna to jest fundusz dla dużej grupy inwestorów. Poziom wejścia to 50 tys. Złotych. Opłata za zarządzania to 0,08 % w skali miesiąca czyli niespełna 1% w skali roku.
Trzeba doliczyć bieżące koszty i wychodzimy na łączny koszt na poziomie 1,1 – 1,2 % w skali roku opłaty za zarządzanie i wszystkich innych kosztów.
Jeżeli chodzi o rozwiązanie dedykowane dla 1-2-3 inwestorów, jeżeli mowa o aktywach rzędu minimum 1 miliona złotych, możemy oszacować, że jest to koszt rzędu 0,6 – 0,7% rocznie w skali roku. Przy agresywnej strategii jest to koszt 1,5% w skali roku. Są to koszty dla jednego miliona złotych. Jeżeli jest to 10 mln zł. to opłata będzie niższa, ponieważ czas pracy i nakład pracy jest bardzo podobny przy aktywach w wysokości 1 mln zł.
Osoby zainteresowane dołączeniem lub utworzeniem ASI, zapraszamy do kontaktu.
Promocja tzw. inwestowania „odpowiedzialnego” cieszy się niesłabnącą popularnością. W Rock Solid Investments i RSI AFM podchodzimy do tego stylu inwestowania ze sporym przymrużeniem oka, bo w zasadzie słowa inwestowanie i odpowiedzialność, zwłaszcza jeżeli mamy do czynienia z środkami klientów, stanowią dla nas od zawsze nierozerwalny „tandem”.
Dziś więc opowiemy jak można było inwestując „nieodpowiedzialnie” zarobić w ciągu ostatniego półrocza na rynku akcji blisko 50%, podkreślając jednocześnie, że jest to historyczna stopa zwrotu, nie do osiągnięcia w przyszłości. Nie należy więc traktować tego artykułu jako sugestii takich lub innych zachowań inwestycyjnych, a bardziej jako studium przypadku.
Na wstępie wyjaśniamy, że nie napiszemy o polskim rynku akcji, bo na nim też osiągnięcie wysokich, nawet 50% stóp zwrotu, miało miejsce. Polski rynek akcji nie znajduje się w spektrum naszego zainteresowania, a dodatkowo nie spotkaliśmy się z informacjami na temat poziomu „odpowiedzialności” lokalnego rynku
Czy inwestycja, której efektem będzie strata lub utracona korzyść jest odpowiedzialna?
Decydując się na taki, a nie inny temat dzisiejszego artykułu kierowaliśmy się dosyć ciekawym przemyśleniem, a mianowicie czy odpowiedzialną będzie inwestycja, której efektem będzie strata czy utracona korzyść czyli bardziej zyskowna, ale niewykorzystana alternatywa?
Zajmując się zawodowo zarządzaniem aktywami skłaniamy się ku tezie, że niekoniecznie będzie to inwestycja odpowiedzialna. Wszak w inwestowaniu kierujemy się maksymalizacją stopy zwrotu mając jednocześnie na uwadze poziom ponoszonego ryzyka jaki możemy ponieść w celu wygenerowania owej stopy zwrotu. Oczywistym „dodatkiem” w tym procesie jest odpowiedzialność. Jej głównym elementem jest wspomniane uwzględnianie dopuszczalnego poziomu ryzyka poniesienia straty z inwestycji, ale towarzyszy mu także przestrzeganie przepisów prawa oraz etyki zawodowej. Można więc rzec, że dążenie do maksymalizowania stopy zwrotu odbywa się w naszym przypadku w duchu normalności.
Patrząc na zachowanie inwestorów w ostatnim półroczu, co niektórych naszych czytelników może zdziwić, nie jesteśmy w tym podejściu odosobnieni, przynajmniej jeżeli chodzi o inwestowanie.
Od ponad pół roku, do łask inwestorów wróciły rozwiązania „nieodpowiedzialne”
Otóż, o ile w zeszłym roku inwestorzy ochoczo lokowali środki w fundusze inwestujące „odpowiedzialnie”, to od ponad pół roku, do łask inwestorów wróciły rozwiązania „nieodpowiedzialne”, lub w najlepszym wypadku nie zaprzątające sobie głowy oceną tego kryterium przy wyborze inwestycji.
Wykres 1 – Skumulowane napływy środków do funduszy „odpowiedzialnych (All ESG funds) i „nieodpowiedzialnych” (All funds excluding ESG) (w mld USD)
Źródło: Goldman Sachs
Racjonalny inwestor przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych kieruje się maksymalizacją zysku
Dlaczego tak się dzieje? Dlatego, że racjonalny inwestor przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych kieruje się przede wszystkim wspomnianą maksymalizacją zysku. Fakt popularności rozwiązań „odpowiedzialnych” w dużej mierze wynikał z tego, że ich kompozycja wyraźnie preferuje podmioty z sektora umownie nazwanego przez nas „innowacyjnym”, unikając sektorów takich jak energetyczny czy materiałowy. Otoczenie rynkowe, także za sprawą czynnika siły wyższej, za jaki uznać należy pandemię koronawirusa, wybitnie sprzyjało inwestycjom w innowacje.
W momencie kiedy owo otoczenie się zmieniło, inwestorzy bez wahania „przerzucili się” na bardziej perspektywiczne aktywa, które niekoniecznie spełniają kryteria „odpowiedzialności”. Czy wybierając akcje Exxon Mobil zamiast Apple postąpili nieodpowiedzialnie? My tak nie uważamy – jest wręcz przeciwnie. Wybrali opcję cechującą się w danym momencie lepszymi perspektywami na wygenerowanie pozytywnej stopy zwrotu, nie łamiąc przy tym prawa i, chociaż tego akurat możemy jedynie domniemywać, norm etycznych.
Te dwie spółki wybraliśmy nieprzypadkowo. Zarówno prywatnie, jak i zawodowo nie inwestujemy w akcje pojedynczych emitentów, ale dwie wspomniane spółki to najwięksi przedstawiciele sektorów energetycznego (Exxon Mobil) i technologicznego (Apple) na amerykańskim rynku akcji. Pierwszy z nich zajmuje zdecydowanie ostatnie miejsce w rankingach „odpowiedzialności”, podczas gdy technologia jest liderem tych rankingów. Dla krótkoterminowej stopy zwrotu z inwestycji w oba te sektory nie miało to żadnego znaczenia – w ostatnim półroczu „nieodpowiedzialny” sektor energetyczny wygenerował stopę zwrotu na poziomie 50,1%, podczas gdy sektor technologiczny w analogicznym okresie „zarobił” prawie 40 pkt % mniej.
Wykres 2 – Wybrane akcyjne fundusze ETF śledzące zachowanie amerykańskiego sektora energetycznego (XLE) i technologicznego (XLK)
Źródło: koyfin.com
Radosław Piotrowski
Doradca Inwestycyjny
Niniejszy materiał odzwierciedla opinie i wiedzę jego autorów na dzień jego sporządzenia oraz został wydany jedynie w celach informacyjnych i nie jest ofertą ani zachętą do dokonywania transakcji kupna lub sprzedaży papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych. Komentarz nie stanowi rekomendacji inwestycyjnej, analizy inwestycyjnej, analizy finansowej ani innej rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
Początek roku, nawet uwzględniając gorszy start trwającego miesiąca, charakteryzował się bardzo pozytywnym zachowaniem globalnego rynku akcji. My za taki uważamy zwrot na poziomie 8,7%. Jednak wbrew wielu opiniom z początku roku rynki wschodzące (z ang. emerging markets) odstawały od rynków rozwiniętych (z ang. developed markets), a zeszłoroczna inwestycyjna „gwiazda”, czyli sektor nazwany przez nas umownie w artykule z dnia 16 marca O prostocie w inwestowaniu „innowacyjnym” wyraźnie wyblakła. Rozsądny inwestor lokujący środki na rynku akcji, który nie uległ iluzji inwestycyjnego „perpetuum mobile” (które oczywiście nie istnieje), mógł nadal cieszyć się z bardzo przyzwoitych stóp zwrotu.
Wykres 1 – Wybrane fundusze ETF naśladujące zachowanie globalnego rynku akcji (ACWI), rozwiniętych rynków akcyjnych (URTH), rozwijających się rynków akcji (EEM) oraz wybrany reprezentant sektora „innowacyjnego” (ARK)
Źródło: koyfin.com
Akcyjne odrodzenie z koronawirusowego inwestycyjnego szoku patrząc z perspektywy ostatnich 13 miesięcy wygląda bardzo imponująco i jest wyraźnie silniejsze niż średnie odbicie rynkowe po okresach rynku niedźwiedzia.
Wykres 2 – Zachowanie indeksu MSCI World w okresach bessy i po-niedźwiedziowego odbicia
(dane od 1970 roku)
Źródło: Goldman Sachs
Nietypowe zachowanie globalnego rynku akcji można wytłumaczyć wyjątkowością przyczyn wystąpienia bessy, a za taką należy uznać pandemię COVID-19 oraz reakcję rządów i banków centralnych (bezprecedensowej wielkości wsparcie monetarne i fiskalne dla gospodarek i rynków finansowych). Patrząc na zachowanie wskaźników wyprzedzających oraz prognozy globalnych baków inwestycyjnych, można jednak zaryzykować stwierdzenie, że gospodarka właśnie w tym kwartale osiąga apogeum tego stymulacyjnego „kopa”, a w kolejnych kwartałach dynamika aktywności gospodarczej powinna spadać, chociaż nadal pozostanie pozytywna.
Wykres 3 – Wskaźnik ISM dla przemysłu (NAPMMI) (2001 – 2021)
Źródło: koyfin.com
Z perspektywy inwestora na globalnym rynku akcji istotne jest jak w okresach po osiągnięciu apogeum aktywności w gospodarce zachowywał się globalny rynek akcji i to jest sedno naszego dzisiejszego artykułu. Dla entuzjastów łatwego i szybkiego zarobku nie mamy zbyt dobrych wiadomości – mediana[1] stóp zwrotu w okresach 3, 6 i 12 miesięcy po tym jak wskaźnik ISM osiągnął swój szczyt wynosiła odpowiednio -2%, -1% i 1% (dane od 1973 roku – łącznie 14 obserwacji). Strategia inwestycyjna polegająca na kupnie produktu inwestycyjnego bazującego na zachowaniu globalnego rynku akcji, statystycznie nie jest w obecnej sytuacji najlepszym rozwiązaniem. Nie oznacza to oczywiście, że inwestując w global equities, na pewno nie osiągniemy satysfakcjonujących stop zwrotu. Wszak, połowa obserwacji po osiągnięciu przez ISM Manufacturing lokalnego szczytu w latach 1973-2021 cechowała się wartościami wyższymi niż przytoczone wartości median w poszczególnych interwałach.
Dużą rolę w ostatecznej stopie zwrotu z inwestycji ma wybór właściwego stylu inwestowania i sektorów rynku akcji.
Zachowanie rynków akcji w okresach kiedy gospodarka z fazy ożywienia przechodzi do fazy wzrostu staje się jednak mniej przewidywalne i podejście „płynięcia” z dotychczasowym trendem, nie do końca się sprawdza. Generowane stopy zwrotu z szerokiego rynku akcji są niższe. Dużą rolę w ostatecznej stopie zwrotu z inwestycji ma wybór właściwego stylu inwestowania i właściwych sektorów rynku akcji. Te z kolei powinny być pochodną postrzegania perspektyw dlaobligacji skarbowych. Zgoła odmiennie wyglądało zachowanie poszczególnych segmentów rynku akcji po osiągnięciu apogeum aktywności gospodarczej w przypadku wzrostu rentowności obligacji skarbowych względem sytuacji kiedy rentowności obligacji spadały.
Wykres 4 – Zachowanie poszczególnych sektorów na globalnym rynku akcji w okresach wzrostu (bond yields up) i spadku (bond yields down) rentowności obligacji skarbowych po osiągnięciu apogeum przez wskaźnik ISM Manufacturing
Źródło: Goldman Sachs
Niestety drogi czytelniku, jeżeli dobrnąłeś do końca tego artykułu, musimy pozostawić cię po raz kolejny z wrażeniem szklanki do połowy pustej (lub pełnej – do wyboru). Mamy co prawda pogląd na to jak w opisanym powyżej otoczeniu chcemy inwestować własne środki oraz środki inwestorów w ramach naszej spółki zależnej RSI AIFM, ale nie chcąc siłą rzeczy sugerować osobom postronnym takich czy innych zachowań inwestycyjnych, ów pogląd zachowamy dla siebie.
Radosław Piotrowski
Doradca Inwestycyjny
Niniejszy materiał odzwierciedla opinie i wiedzę jego autorów na dzień jego sporządzenia oraz został wydany jedynie w celach informacyjnych i nie jest ofertą ani zachętą do dokonywania transakcji kupna lub sprzedaży papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych. Komentarz nie stanowi rekomendacji inwestycyjnej, analizy inwestycyjnej, analizy finansowej ani innej rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
[1] Mediana jest to wartość środkowa. Po uszeregowaniu zbioru liczb (w tym wypadku stóp zwrotu) w sposób rosnący, wartość mediany będzie się znajdowała dokładnie w środku tego uporządkowanego szeregu co oznacza, że połowa stóp zwrotu będzie miała wartość wyższą od mediany, a druga połowa wartość niższą.
W jednym z wpisów na profilu Rock Solid Investments w mediach społecznościowych sprzed kilku dni (link tutaj), napisaliśmy o tym jak podchodzić do inwestycji na europejskim rynku akcji jeżeli zgadzamy się z tezą, że europejska gospodarka wejdzie wkrótce w fazę dynamicznego post-pandemicznego ożywienia gospodarczego.
Nie było niczym przełomowym napisanie, że z perspektywy sektorowej, inwestycji pod taką tezę należałoby szukać w tych segmentach rynku, które generują większość przychodów ze sprzedaży na terenie Europy, a ich zyski wykazują silny pozytywny związek ze wzrostem gospodarczym na Starym Kontynencie.
Inwestowanie sektorowe z perspektywy statystycznego Kowalskiego może być jednak dosyć trudne. Wiąże się z koniecznością znalezienia produktów inwestycyjnych, które zapewniają nam ekspozycję na pożądane sektory. Ponadto statystyczny inwestor w kraju nad Wisłą cechuje się dosyć wysokim poziomem awersji do ryzyka, co doskonale widać w wyborach rodzajów funduszy inwestycyjnych w jakich Polacy lokują środki. Niezmiennie „królują” wśród nich produkty o charakterze obligacyjnym, postrzegane, niekoniecznie prawidłowo, jako bezpieczne. Mentalna niechęć do wyboru produktu akcyjnego, a w szczególności sektorowego, mniej popularnego niż produkt z szerokiego rynku akcji, może więc stanowić nie lada barierę w podjęciu decyzji inwestycyjnej.
Wychodząc takim inwestorom naprzeciw, w ramach działalności naszej spółki zależnej RSI AIFM zajmującej się zarządzaniem alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, stworzyliśmy fundusz Multistrategia. Dzisiejszy artykuł nie jest formą reklamy czy nakłaniania do inwestycji w ten produkt – przez najbliższych klika miesięcy nie będzie on dostępny jako przedmiot inwestycji dla szerokiego grona inwestorów, a obecnie nie jest w ogóle oferowany inwestorom po zakończeniu na początku kwietnia pierwszej emisji o charakterze „family & friends”.
Korzystając z inauguracji Multistrategii oraz kontynuując temat inwestycji na europejskim rynku akcji, dziś chcemy pokazać jak w sposób relatywnie bezpieczny oraz zrozumiały można skorzystać z ewentualnej prosperity na Starym Kontynencie, jeżeli oczywiście zgadzamy się z tezą, że ów „dobrobyt” rzeczywiście pojawi się w Europie. Dziś, podobnie jak we wspomnianym w pierwszym akapicie wpisie sprzed kilku dni, nie podzielimy się z czytelnikami informacją co my myślimy na ten temat, zostawiając tą informację dla siebie i dla naszych inwestorów. Do informacji w kolejnych akapitach należy podchodzić więc na zasadzie „co by było gdyby…”. Stanowią one jedynie uchylenie „rąbka tajemnicy” jak my podchodzimy do alternatywnego inwestowania, a nie są konkretną rekomendacją czy zaleceniem jak teraz inwestować.
Jedną z szerzej znanych metod klasyfikacji akcji na grupy jest podział na akcje dużych spółek (large caps) oraz akcje małych i średnich spółek (small and mid caps) (pisaliśmy o tym w artykule z 20 stycznia tego roku Małe czy duże – dylemat nie tylko polskiego inwestora). Jest on szeroko znany większości inwestorów, którzy zetknęli się z funduszami inwestycyjnymi, w przeciwieństwie do podziału sektorowego. Zachowanie tych dwóch zbiorów akcji, z perspektywy jednego rynku (np. europejskiego) jest ze sobą powiązane, ale nie tożsame. W niektórych okresach lepiej zachowują się spółki duże, w innych spółki małe i średnie. Kluczem do tego aby na tym relatywnie zarobić jest prawidłowe zidentyfikowanie tych okresów. Wbrew pozorom nie jest to wcale takie trudne i nieintuicyjne.
Aby to pokazać posłużymy się konkretnym przykładem ze strefy euro. Jedną z bardziej znanych miar informujących nas o perspektywach gospodarczych jest tzw. wskaźnik PMI. Jednocześnie wykazuje on dosyć silny pozytywny związek z zachowaniem kursu wspólnej europejskiej waluty Euro (EUR). W okresach sygnalizujących wzrost aktywności w gospodarce na Starym Kontynencie przez ów PMI, wspólnotowa waluta wykazuje tendencję do umacniania się, a z kolei kiedy aktywność gospodarcza maleje, kurs EUR często się osłabia.
Wykres 1 – PMI (przemysł i usługi) (EUROAREACOMPMI) dla strefy euro na tle zachowania pary walutowej EUR/USD (EURUSD)
Źródło: koyfin.com
W zestawieniu z informacją, że małe i średnie europejskie spółki około 60% przychodów ze sprzedaży generują w Europie, podczas gdy dla spółek dużych ta wartość wynosi 40%, powyższy wykres może stanowić cenna wskazówkę jak inwestować w okresach zwiększenia aktywności gospodarczej, któremu powinno towarzyszyć umocnienie się EUR.
Silny kurs walutowy jest niekorzystny dla eksportu poza strefę euro – sprzedawane poza Wspólnotę produkty są dla ich nabywców droższe. Przykładowo, za produkt kosztujący 100 EUR na początku 2020 roku, przy kursie EUR/USD na poziomie około 1,10, konsument amerykański musiał zapłacić 110 USD, podczas gdy obecnie, przy kursie walutowym EUR/USD na poziomie około, 1,19, musi zapłacić za ten sam produkt zapłacić 119 USD.
W okresach ożywienia gospodarczego w strefie euro, któremu towarzyszy umocnienie się kursu walutowego EUR, lepszym pomysłem powinna więc być inwestycja w spółki małe i średnie względem spółek dużych, bo większość ich przychodów generowanych jest w Europie (nie dotyka ich więc umocnienie się waluty i spadek konkurencyjności cenowej ich produktów), a przed wszystkim, w większym stopniu (60% do 40%) uczestniczą w europejskim wzroście „dobrobytu”.
Nie zmienia to jednak faktu, że jeżeli się pomylimy i „dobrobyt” nie nadejdzie to jesteśmy wyeksponowani na ryzykowny rynek akcji z potencjałem do poniesienia dużych krótkoterminowych strat. Dlatego rozwiązaniem w takim wypadku, nawiązując do jednego z wcześniejszych akapitów o powiązaniach pomiędzy poszczególnymi segmentami rynku, jest kupno produktu, który zapewnia nam zdywersyfikowaną ekspozycję na europejskie małe spółki, przy jednoczesnej tzw. krótkiej sprzedaży instrumentu (polegającej na pożyczeniu instrumentu od innego inwestora, a następnie jego sprzedaży), który zapewnia ekspozycję na europejskie duże spółki. Jeżeli nasz pomysł rynkowy się sprawdzi zarobimy na nim co prawda nieco mniej (bo wzrost odnotują oba segmenty rynku, ale małe i średnie spółki powinny rosnąć bardziej, a my zarobimy na różnicy), ale jeżeli się pomylimy to straty będą mniej dotkliwe, bo spadek wartości inwestycji w small and mid caps zamortyzuje nam częściowo krótka sprzedaż large caps (które na koniec okresu inwestycji odkupimy po niższej cenie i oddamy inwestorowi, od którego je pożyczyliśmy).
Wykres 2 – Relatywne zachowanie dwóch funduszy ETF naśladujących indeksy europejskich małych spółek (DJSC) i spółek dużych (MSE) na tle kursu walutowego EUR/USD
Źródło: koyfin.com
Radosław Piotrowski
Doradca Inwestycyjny
Niniejszy materiał odzwierciedla opinie i wiedzę jego autorów na dzień jego sporządzenia oraz został wydany jedynie w celach informacyjnych i nie jest ofertą ani zachętą do dokonywania transakcji kupna lub sprzedaży papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych. Komentarz nie stanowi rekomendacji inwestycyjnej, analizy inwestycyjnej, analizy finansowej ani innej rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
W dniu 13 maja 2021 roku odbędzie się konferencja pt. „Jak inwestować na giełdzie”?, której organizatorem jest Stockbroker.pl
Podczas konferencji:
Szczegółowy program dostępny jest tutaj https://jakinwestowacnagieldzie.pl/
Zostaliśmy zaproszeni do udziału w konferencji i pośród wielu znakomitych specjalistów, na temat trendów wypowie się Radek Piotrowski, CEO RSI AIFM, założyciel Rock Solid Investments, z wykładem pt. „Alternatywna spółka inwestycyjna jako wehikuł do inwestycji na globalnym rynku kapitałowym”.
Temat inwestowania na giełdzie zostanie ujęty z wielu perspektyw, bowiem w konferencji weźmie udział 70 prelegentów.
Udział w konferencji jest bezpłatny. Warunkiem jest rejestracja do 13 maja 2021 roku.
Serdecznie zapraszamy.
Nie tak dawno temu miałem okazję publicznie porozmawiać o rozliczaniu podatków z inwestycji w ETFy. Nagranie z tej rozmowy znajdziecie tutaj
Rozmowa skłoniła mnie do bliższego przyjrzenia się obciążeniom podatkowym z tytułu wypłacanych przez fundusze ETF dywidend. Swoją uwagę skoncentrowałem na amerykańskim rynku akcji. Kwestie podatkowe zazwyczaj nie były dla mnie najważniejszym czynnikiem przy wyborze kierunku inwestycji. Wychodziłem zawsze z założenia, że jeżeli to możliwe, to nabywam fundusz ETF w jurysdykcji, która stanowi także spektrum inwestycyjne danego ETFa (np. dla akcji amerykańskich jest to ETF zarejestrowany w USA, akcji europejskich w Europie – zazwyczaj w Irlandii lub Luksemburgu, itd.) ponieważ i tak na koniec dnia (z małymi wyjątkami, takimi jak inwestycja w fundusz ETF śledzący zachowanie rynków wschodzących) powinienem zapłacić 19% podatek od zysków z danej inwestycji. Mimochodem, w toku przygotowań do wspomnianej rozmowy, okazało się jednak, że owo podejście uchroniło mnie przed opodatkowaniem części zysku z inwestycji w wysokości 34%.
Czym jest zysk kapitałowy?
Na zysk z inwestycji w fundusz ETF składa się zysk kapitałowy, a więc zmiana ceny danego ETFa będąca pochodną zmiany wartości aktywa bazowego (np. indeksu akcji), którego zachowanie dany ETF ma odwzorowywać oraz wypłacone przez ETF dywidendy, ponownie będące pochodną wypłaty dywidendy przez aktywo bazowe (np. spółki wchodzące w skład indeksu akcji). Jeżeli inwestujemy w ETFa, który nie wypłaca dywidendy, a ją reinwestuje, to cały nasz zysk jest zyskiem kapitałowym, przy czym jego część jest pochodną dywidend otrzymanych, a nie wypłaconych nam przez ETFa.
Zysk kapitałowy jaki uda nam się wygenerować z inwestycji, przy założeniu, że jesteśmy polskim rezydentem podatkowym, jest opodatkowany stawką 19%. Co istotne od zysku kapitałowego, niezależnie od tego czy nasz amerykański akcyjny ETF jest zarejestrowany w USA czy w Europie, nie jest pobierany tzw. podatek u źródła. Podatek od zysku kapitałowego odprowadzamy do polskiego fiskusa.
Nieco inaczej wygląda sytuacja jeżeli chodzi o drugi z elementów łącznego zysku, a więc dywidendy. Na mocy amerykańskich przepisów podatkowych, ETF, który jest zarejestrowany w USA nie jest obciążony podatkiem od dywidendy wypłacanej przez spółki wchodzące w skład indeksu, którego zachowanie dany ETF naśladuje. Z kolei ETF zarejestrowany w Europie, w przypadku wypłaty dywidendy przez spółkę wchodzącą w skład tego samego indeksu, dywidenda zostanie obciążona 15% podatkiem u źródła (i dotyczy to nie tylko funduszy ETF, ale także innych funduszy inwestycyjnych zarejestrowanych w Europie).
Część z czytelników może zadać w tym momencie pytanie – i co z tego? Przecież europejski fundusz ETF (z dużą dozą prawdopodobieństwa będzie to ETF zarejestrowany w Irlandii) nie pobierze od nas podatku w momencie wypłaty dywidendy. Alternatywnie, jako przedmiot inwestycji możemy wybrać fundusz ETF, który reinwestuje otrzymane dywidendy.
Trudno nie przyznać im racji, z tym zastrzeżeniem, że już na poziomie polskiego fiskusa musimy zapłacić od otrzymanej dywidendy 19-procentowy podatek lub, jeżeli wybieramy ETFa reinwestującego dywidendę, podatek w momencie realizacji zysku kapitałowego (w którym zawiera się reinwestowana przez ETFa dywidenda). Łączne obciążenie podatkowe z tytułu dywidendowej części zysku z naszej inwestycji wyniesie więc 34% jeżeli inwestujemy za pośrednictwem europejskiego wehikułu inwestycyjnego.
Z kolei inwestując za pośrednictwem ETFa zarejestrowanego w USA, co prawda od wypłaconej przez tego ETFa dywidendy zapłacimy 15-procentowy podatek u źródła, ale polski fiskus wymaga od nas abyśmy od tej wypłaconej dywidendy odprowadzili do polskiego urzędu skarbowego jedynie brakujące 4 pkt % (19% – 15%). Ostatecznie więc łączne obciążenie podatkowe z tytułu amerykańskiego ETFa wyniesie dokładnie 19%. Schemat obciążeń podatkowych dobrze oddaje poniższy diagram.
Diagram – Schemat obciążeń podatkowych od dywidend amerykańskich spółek dla polskiego podatnika-inwestora funduszu ETF zarejestrowanego w Stanach Zjednoczonych (U.S.) i Irlandii (Irish)
Źródło: Blackrock, opracowanie własne
Niestety dla nadwiślańskich amatorów inwestowania akcje amerykańskie za pośrednictwem funduszy ETF nie mamy zbyt dobrych wieści. Unijni regulatorzy rynków finansowych, w trosce o bezpieczeństwo statystycznego Kowalskiego, efektywnie uniemożliwili inwestowanie zdecydowanej większości inwestorów indywidualnych w ETFy zarejestrowane w USA. Pewnym pocieszeniem może być fakt, że jeżeli inwestujemy z myślą o uzyskaniu ekspozycji na indeks S&P500, to patrząc na obecną stopę dywidendy z tego indeksu w wysokości 1,46%, na przedstawionych niuansach podatkowych, Kowalski traci jedynie 0,22% pkt % w skali roku. Szczegóły przedstawiamy na poniższym wykresie.
Wykres 1 – Wpływ obciążeń podatkowych dywidendy wypłacanej przez amerykańskie spółki dla polskiego podatnika-inwestora funduszu ETF w zależności od kraju/regionu rejestracji funduszu ETF
Źródło: koyfin.com, irs.gov, obliczenia własne
Pewnym obejściem owego podwójnego obciążenia podatkowego wydawać by się mogły fundusze ETF stosujące tzw. syntetyczną replikację indeksu. Polega ona na zapewnieniu odwzorowania śledzonego przez ETFa indeksu za pomocą instrumentu pochodnego o nazwie (tłumaczenie dosłowne) swap całkowitego zwrotu / dochodu (z ang. total return swap). W przypadku takiego sposobu odwzorowania indeksu nie ma płatności dywidendowych, bo w portfelu ETFa nie znajdują się spółki płacące dywidendę. Na rynku europejskim istnieje kilka funduszy ETF, które w sposób syntetyczny odwzorowują zachowanie indeksu S&P500 (z uwzględnieniem wypłacanych przez spółki z indeksu dywidend). Chociaż ich wyniki są lepsze (żółta i niebieska linia na wykresie poniżej) od europejskich ETFów stosujących fizyczną replikację indeksu S&P500 (czerwona linia), ale nadal są gorsze od amerykańskiego ETFa, który stosuje fizyczną replikację. Nawet jeżeli przyjąć, że na przestrzeni ostatnich 3 lat, skumulowana stopa dywidendy wyniosła 6% (3 * 2%), to uwzględniając 15-procentowy podatek od tej dywidendy, który zabierze nam z łącznego zwrotu 0,9 pkt %, to i tak amerykański ETF jest lepszy od syntetycznego ETFa z Europy o około 1 pkt % na przestrzeni 3 lat.
Wykres 2 – Stopa zwrotu z wybranych funduszy ETF śledzących zachowanie indeksu S&P500 (1 kwietnia 2018 – 1 kwietnia 2021)
Źródło: koyfin.com
Radosław Piotrowski
Doradca Inwestycyjny
Niniejszy materiał odzwierciedla opinie i wiedzę jego autorów na dzień jego sporządzenia oraz został wydany jedynie w celach informacyjnych i nie jest ofertą ani zachętą do dokonywania transakcji kupna lub sprzedaży papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych. Komentarz nie stanowi rekomendacji inwestycyjnej, analizy inwestycyjnej, analizy finansowej ani innej rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczącej transakcji w zakresie instrumentów finansowych, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Komentarz nie stanowi także czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym.
